اخلاص
اخلاص یعنی انسان همه سرمایه های وجودی خود را هزینه خداوند متعال کند و همه اعمال و کردار و رفتارهایش رنگ الهی داشته باشد . برای خدا سخن بگوید ؛ دوستی کند ، با کسی دشمن شود ؛ نماز بخواند ؛ انفاق نماید و .. انسانهاى مخلص، مسیر تکوینى (مرگ و حیات) و مسیر تشریعى خود (نماز و نُسُک) را فقط براى خداوند عالمیان مىدانند
قُلْ إِنَّ صَلاتِی وَ نُسُکِی وَ مَحْیایَ وَ مَماتِی لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ . انعام / 162 بگو: همانا نماز من و عبادات من و زندگى من و مرگ من براى خداوند، پروردگار جهانیان است .
